Een vanilla weekend Kopenhagen, Pride festival, slaafjes op afstand en stiekem toch nog wat ontmoetingen. Zo zagen mijn afgelopen dagen eruit. Dus een waarschuwing, dit wordt een redelijk vanilla post
Even terug naar vorige week donderdag. Het was zo’n dag waarop bijna alles misging. Het begon wel goed, na een drukke ochtend zag ik Nico even om de sleutels op te pikken en daarna ging ik door voor mijn laatste werklunch van de week. So far, so good. Na de lunch race ik naar huis om mijn koffer in te pakken. Twee dagen weg is niet echt een big issue om in te pakken en ik had daarnaast nog een pakje ingepakt voor mijn vriendin met dingen van mij en onze vriendengroep voor haar baby.
Terwijl mijn koffer netjes beneden staat te wachten heb ik tijd over en typ ik de post over Petertje. Met tranen in mijn ogen zit ik achter de laptop als mijn ride me komt halen. De post van Petertje is in een kwartier geschreven en komt rechtstreeks uit mijn hart. Ik krijg er heel veel lieve reacties over… maar weet je, ik geloof niet dat dit definitief over is.
Mijn lief zit in een meeting en ik kan alleen maar even naar hem zwaaien voor ik de auto instap. Ik heb nog een korte medische afspraak (zoals altijd met vertraging) en daarna ga ik door naar het station. Alles mooi op tijd, goed geregeld etc. Ondertussen houden mijn trouwe slaven mij gezelschap. Ik kijk gewoon uit naar de treinreis en de vlucht omdat ik even ongegeneerd in mijn telefoon kan duiken.
Mijn vlucht is om 18:30 en ik ben iets voor 5 op Schiphol. Mijn handbagage zal ik moeten inchecken als ruimbagage en dan neem ik het pakje mee het vliegtuig in ( zeer strenge regels bij deze goedkope maatschappij). Ik ben al ingecheckt en denk even snel mijn bagage af te gooien, maar ik zie een rij… en niet even een rij, nee een van een uur. Mijn moed zakt me in de schoenen. Uiteindelijk wacht ik een uur en vraag ik of ik niet beide in kan checken omdat ik me bedenk dat een van de vriendinnen een vloeistof als cadeau heeft gegeven. Neen, dat kan niet zonder additionele kosten. FINE!
Geïrriteerd ga ik naar de security….en uiteraard mijn leuk ingepakte doos moet open, alles moet eruit om te concluderen dat er niets schadelijks in zit. Oke, ik had dit wellicht kunnen zien aankomen, maar toch. De jongen die het openmaakt verontschuldigt zich omdat hij ook ziet dat het met liefde was ingepakt. Ach, soit, ik mag het in ieder geval meenemen.
Snel loop ik naar de gate. Ik had bedacht nog iets te eten en mijn maag rammelt, maar om daarvoor nu het vliegtuig te missen lijkt me wat ver gaan. Tijdens de vlucht heb ik twee geweldige Amerikanen naast me zitten die me ook nog eten geven (ik heb gevraagd of ze me wilden adopteren, maar dat bleek wat lastig).
Als ik aankom en mijn vriendin eindelijk kan knuffelen ben ik hyper en blij. We gaan naar haar huis en eindelijk krijg ik wat fatsoenlijk eten. All good. In de tussentijd zijn Liselette en Nico erg gezellig op de app.
Klein geheimpje… zelfs Petertje laat via Twitter nog iets horen door te reageren op mijn tweets. Voelt heel fijn!
Zaterdag ga ik de stad in met mijn vriendin, niets fancies maar wat een prachtige stad is het. Het weer is beter dan in Nederland en we genieten volop. In de avond gaan we naar het meatpackingsdistrict om na een uur wachten eindelijk een tafel te krijgen en nog een uur later eten. Het maakt niet uit want het is geweldig om weer even bij te kletsen. Het is Pride weekend in Kopenhagen en alles is gekleurd in regenboogkleuren.
Op zaterdag chillen we omdat het voor mijn zwangere vriendin toch wat pittig was. Ze verontschuldigt zich, terwijl ik denk. Overdag op de bank chillen heb ik al lang niet meegemaakt met een kind in huis. ’s Middags gaan we op pad om de Pride parade te kijken. Tot nu toe is alles vanilla, ondanks de goede vriendschap vertel ik haar niet over Dominae omdat ik uit eerdere ervaring weet dat ze dingen soms doorvertelt. Daarnaast is het ook wel fijn om niet de beeldvorming te hebben, al heeft zij eerder iemand met een strapon genomen dan ik 😉.
Als we in de bus zitten merk ik dat ik toch een lans wil breken voor BDSM. Ik geef aan dat ik hoop dat na acceptatie van met wie je seks wilt hebben of welk gender je je thuis in voelt het ook fijn zou zijn als de werreld meer open zou kunnen zijn over wat je opwindt. Dus dat het niet meer zo ondergronds is om te zeggen dat voeten je opwinden, of dat je het liefste als vrouw gekleed gaat in nachtelijke uren. Het is een leuk gesprek en als ik uitstap word ik gestopt door een andere passagier die me bedankt voor de inzichten en input. NICE!
Al huppelend meng ik me tussen de regenboogmensen en bewonder alle extravagantie die je normaal te weinig tegenkomt.
In de tussentijd zijn er nog steeds mannen die me benaderen. De grap is dat het gesprek altijd op dezelfde manier loopt en ik dan al snel afknap.
Hoi ik ben ABC en ik zag je profiel/ tweet/ site… Ik ben x jaar en heb al enige ervaring. U komt over als een Meesteres die echt geniet en ik wil u graag dienen.
Ik vraag altijd waarom mij en dan is de reactie steevast dat ik ervan lijk te genieten en oprecht dominant ben. Verder komen er ook nog wat complimenten over mijn lichaam langs of worden zijn kinks gedeeld.
Als ik vraag of ze mijn site hebben bekeken is het antwoord steevast ja…. En op de vraag wat zij mij hebben te bieden is het antwoord dat ze me kunnen dienen. De grap is… iedereen kan dienen… ik word niet warm of koud van iemand die me mijn drankje brengt. Het gaat mij erom dat JIJ mijn drankje brengt en dat ik met JOU een connectie heb.
Nog erger zijn de mannen die zichzelf al helemaal vernederen en klein maken. Als je je echt een beetje verdiept hebt in me dan weet je dat ik daar juist op afhaak. In ieder geval, ik reageer tegen een slaafje met de volgende tekst:
Iedereen kan een zweep hanteren maar dat maakt je nog geen Domme,
Dominae Suae
iedereen kan dienen maar dat maakt je nog niet interessant.
Eigenlijk vind ik het wel een scherpe tekst en ik post hem ook op Twitter waardoor ik erg veel leuke gesprekken heb. Conclusie is denk ik als volgt, ik heb behoefte aan ene connectie met mijn slaven, alleen willen dienen is niet genoeg. Als je me mentaal niet kunt prikkelen beleef ik er te weinig plezier aan en vind ik het niet interessant.
Sowieso, als je mijn site echt gelezen hebt weet je dat ik even een proefweekstop heb tot na mijn vakantie. Dus tot begin oktober even geen nieuwe instroom.
Wat ik daarvan vind? Nou, het is wel erg leuk. Deze week heb ik twee vanilla dates met Liselette en Nico. Omdat het kan! Bas laat nog steeds op zich wachten en Sam is nog op vakantie. De Vlaming heeft het veel te druk momenteel dus ik geniet even. En tegelijk doe ik ook wat cherry picking bij diegene die me benaderen. Nog 6 dagen werken en dan een maand vrij! Ja, deze Dominae heeft wel zin in wat luxe.