Na de laatste blog verwachte ik een rustige week… En uiteraard hield ik contact met mijn subs. Daniël had ik net een tweede week aangeboden. Tijdens de chat gaf hij aan dat hij graag aan mijn voeten zou liggen. Nog steeds enigzins gefrustreerd gaf ik maandag aan dat hij dan gewoon moest komen. Je moet niet het een zeggen en het ander doen is dan mijn gedachte.
Hij vroeg of ik het echt meende en ik antwoorde bevestigend. Het is ondertussen al laat in de avond en ik ga slapen. Hij is nog klaarwakker en heeft nog wat tijd om na te denken….
De volgende ochtend ben ik benieuwd of hij zich heeft bedacht. Ik heb me voorgenomen om het contact te beëindigen als hij dat heeft gedaan. Hij geeft aan dat hij er veel zin in heeft en dat hij nu veel minder last heeft van schuldgevoelens. Ik ben in mijn nopjes. Hij heeft stress om nog van alles te regelen voor onze meeting…. Hij heeft immers ook een normale werkdag en veel reistijd.
Na mijn werkdag kleed ik me rustig om. Ik heb besloten al eerder naar Down Under te gaan om daar te eten en te bloggen (de blog is nog niet af). Mijn schoonouders zijn er en ik ben graag elders, hoe lief ze ook zijn.
Als ik vertrek geeft Daniel aan nog niet onderweg te zijn en nog langs huis te gaan om voor zijn hond te zorgen en te douchen. Ik ben ondertussen al bijna op bestemming en ongeduldig. Hij heeft nog een rit van bijna twee uur voor de boeg. ik neem me voor dat als hij er om 8 uur nog niet is ik vertrek.
Bij DownUnder ga ik zitten met mijn laptop en telefoon en geniet van een heerlijke maaltijd. De mannen naast me hebben interessante gespreksonderwerpen en ik ben bezig met een blog, die nog niet af is. Ik vermaak me heerlijk in mijn eentje. Via de app laat Daniel weten er al eerder te zijn, iets na half 8. Hij moet als de duivel hebben gereden.
Ik geef aan dat ik hem buiten op de parkeerplaats ophaal. Vanwege het verzorgen van frustratie eis ik dat hij mijn schoenen kust (dat wilde je toch zo graag?) en dat lijkt me buiten iets meer gepast. Hij staat in de uithoek geparkeerd en gaat netjes op zijn knieën als hij voor me staat.
Daniel heb ik in de afgelopen week al twee keer telefonisch gesproken dus zijn stem klinkt bekend. Zijn hoofd is echter een interessante combinatie die ik niet kan duiden. Grote ogen, gemillimeterd haar. Een flanellen geblokt overhemd waar de gemiddelde houthakker jaloers op zou zijn maar dan wel tot boven toe dichtgeknoopt. Zo zie ik ze in de randstad niet 🙂
We lopen naar binnen waarbij hij uiteraard de deur openhoudt en gaan zitten. De cola is op dus hij krijgt Spa Rood terwijl ik nog een drankje bestel. Onderweg had hij aangeven het spannend te vinden en ik wil hem eerst iets meer op zijn gemak stellen. We praten over vanilla onderwerpen en ik merk al snel dat ik een ander standpunt over bepaalde zaken heb. An sich geen probleem maar als ik een vraag stel krijg ik een monoloog en hij lijkt niet te zien wat er aan mijn kant van de tafel gebeurt. Ik geef aan dat een ballgag bij hem wellicht wel de oplossing zal zijn en hij antwoord met ‘nee’. ‘Gelukkig bepaal ik dat’ denk ik terwijl ik hem mijn liefste glimlach stuur.
Hij is respectvol en netjes, verzorgd, schone handen en nagels. Daniel kent het klappen van de zweep (haha) en is niet onervaren. Tegelijk is hij soms wat onhandig en uitdagend, nothing I can’t handle maar genoeg om hem wel zijn plek te wijzen. Na een drankje volgt een tweede en geef ik hem uit het niets de opdracht om naar toilet te gaan en zijn boxer uit te trekken. Uiteraard wil ik een foto.
Blijkbaar is deze instructie erg ingewikkeld want ik moet hem herhalen. Hij staat op en loopt netjes naar het toilet. Even later krijg ik een foto van de boxer in zijn hand…. Of dit akkoord is? ‘Nee, ik wil een foto van mijn pik’ stuur ik terug. Nadat ik deze heb ontvangen mag hij terugkomen. Ik drink mijn thee op en zie dat de tijd alweer is gevlogen.
Hij rekent af terwijl ik me kort opfris en we lopen de parkeerplaats op. Ik laat zien waar we heengaan en een minuut later parkeren we de auto’s weer. Het is donker dus ik kan niet zien hoe schoon zijn auto is. Hij heeft hem schoongemaakt voor me en ik stap achterin. De parkeerplaats is verlaten en het is donker, aan privacy geen gebrek.
Ik vraag hem hoe hij de date tot nu toe heeft ervaren en hij vindt het fijn. Ook is hij benieuwd naar mijn mening. Nu is het simpel, als ik het niet leuk vind en het niet voel dan stap ik uiteraard niet bij je in de auto. Ik stroop zijn mouw op en raak zijn huid licht aan. ‘Doe je ogen dicht en voel’ gebied ik. Voor mij het moment om te kijken o en hoe izjn gezicht ontspant en of hij kan genieten en loslaten.
Langzaam knoop ik zijn houthakkersblouse open en begin met zijn tepels te spelen. Tussen mijn vingers en nagels martel ik ze tot ik weet dat hij ze zal voelen. Daniël wil graag het sletje zijn en ik fluister in zijn oor wat ik hij volgende keer allemaal aan gaat trekken, of niet. uit het niets geef ik hem twee harde faceslaps. Zijn hoofd draait mee maar hij reageert niet. Hij is weg, in trance of subspace en ik weet dat hij zich volledig overgeeft en laat onderdompelen. Ik vind het prachtig om te zien.
Terwijl ik hem langzaam weer terughaal en laat landen komt ook zijn reactie. Wow, dat het fijn was en dat hij dankbaar is. De tijd is gevlogen en ik moet naar huis. Zoals altijd voelt het te kort en ik ben benieuwd wanneer we elkaar weer zien. Wat hem betreft is het zeker voor herhaling vatbaar en ik zie hem ook graag aan mijn voeten liggen.
Als ik naar huis rijd merk ik dat ik Daniel niet zo goed kan plaatsen… en dat intrigeert me. Gelukkig kan hij zijn accent redelijk maskeren. Het voordeel van dat hij zo ver weg woont is dat ik gemakkelijk publiek met hem kan spelen… Ik kijk ernaar uit om met hem de straat op te gaan.