Zo de laatste week voor vakantie blijkt nog behoorlijk…turbulent 🙂 Bijna hetzelfde als mijn vorige post.
Het slechtste nieuws eerst. Nico… werd vorige week woensdag ziek en er was dagen radiostilte. Ik baal enorm van de machteloosheid omdat ik op afstand niets kan doen en omdat ik geen idee heb wat hem aangaat. Hoe het met hem gaat, of ik hem zie etc. Op zaterdag krijg ik bericht. Het begint met een kort bericht… wat afgebroken is en ik ben blij wat van hem te horen. Ondertussen zie ik dat hij typt en wacht ik in spanning. Diegene die me kennen weten dat ik ongeveer het geduld van een amoebe… en hoe langer het duurt deste meer krijg ik een unheimisch gevoel.
Niet zonder reden… Hij is ziek en heeft teveel hooi op zijn vork. Zijn werk, zijn gezin en de recente verhuizing. Ik begrijp het helemaal maar ben uit het lood geslagen. Hij vraagt of ik het begrijp en uiteraard begrijp ik het. Het verbaasde me sowieso dat hij zoveel tijd vrij kon maken. We chatten nog wat en ik vraag of dit een definitief afscheid is. Zijn antwoord is dat hij het niet weet… Eerlijk, maar au. Het feit dat ik op vakantie maak geeft wel wat ruimte. Wie weet hoe de wereld er over vijf weken uitziet. Voor nu geniet ik elke dag nog van de bloemen die ik vorige week van hem heb gekregen. Ik ben echt dol op bloemen.
Dan hebben we Bas. Ik heb sinds vorige week niets meer van hem gehoord. Gisteren hield ik het niet meer en heb ik hem toch een songtekst gestuurd, geen reactie. Ik schat in dat hij noch kruipend noch smekend terug gaat komen, dus dat hoofdstuk sluit ik ook af.
En zo loopt mijn zaterdag. En de frustratie loopt op. Gelukkig heb ik normen maar anders had ik zaterdag elke cashmeet met ballbusting aangenomen. Machteloos zijn past me niet en dat maakt me boos en gefrustreerd. Ik heb een paar leuke gesprekken via Twitter… en net als ik denk even een lekkere blackmail uit te kunnen voeren (he insinuated it) blijkt dat hij het echt niet wil en blokkeert me. Ah, dat had je gewoon kunnen zeggen 😮
En dan komen we bij het andere punt. Jullie (ja, je bent niet alleen) lezen al een tijdje mee met mij. En daarmee ook met mijn onzekerheden. Elke post twijfel ik weer of ik dit bloot moet geven of dat het mij als Dominae schaadt. Ik kom tot de conclusie dat je het of leuk vindt of afhaakt. Het is geen geheim dat ik een band opbouw en emotioneel betrokken ben. Dat is exact het Dominant Girl Friend deel wat ik bedoel. Ik heb een gesprek waarbij aangegeven wordt dat ik ook in gedachte moet houden dat het een zakelijke transactie is. een sub zoekt contact, als het bevalt mag hij verder en hij betaalt hiervoor.
Iemand zei ooit (niet aan mij refererend) ‘Je betaalt een prostituee niet voor de seks, maar voor dat ze daarna weggaat’. Oftewel, dat je geen gedoe hebt. En eigenlijk is het hier deels ook zo. Als je als sub zegt dat je gaat heb ik niets anders te doen dan dat te respecteren. Hoe irritant ik het ook vind. Goede les weer. Door de emotionele verbondenheid maak ik het voor mijzelf moeilijker. Maar goed, ik hoop naast Liselette nog meer subs te hebben waarmee ik een lange termijn relatie op kan bouwen. En dan heb ik aan 4 subs meer dan genoeg, sterker nog, dan heb ik mijn handen vol. In ieder geval is het fijn om te bespreken waarom ik zo pissig ben dat ik met liefde een ballbusting cashmeet overweeg. Zo, nu even in en uitademen en weer terug naar de Dame die ik ben… en die emoties niet de overhand laat krijgen tijdens een samenzijn met een sub.
Goed, dat waren de wat mindere punten… Maar tegelijk gebeuren er heel veel leuke dingen. Petertje is terug in de friendzone. Oftewel, ik speel niet met hem en hij daagt me niet uit en ik kan weer grenzeloos alles tegen hem zeggen. NICE! ❤ oke, misschien een kleine mindfuck als hij naar een cafeetje gaat, maar verder helemaal niets. 😇
Tegelijkertijd heb ik contact met een aantal mogelijke prospects en Daantje. Daantje blijft ontzettend leuk en scherp. Hij mag mijn nieuwe slaven etiquette bijbrengen als ik er geen zin in heb. Daarnaast nog wat nieuwe prospects die wat hoop bieden voor oktober. Samen met wat subs die al maanden meer willen maar die of niet duren of niet de ruimte hebben ivm corona… Ik maak me niet druk, het komt goed.
Dus mijn stal is nu, Liselette en Sam. Sam zit nog vast in een of ander vakantieparadijs in Nederland en dus kan ik alleen met Liselette spelen.
Afgelopen donderdag heb ik heerlijk met Liselette thee gedronken bij een meertje. Ze gaf me een cadeautje.. Een slotje met sleuteltjes en ik heb haar het slotje terug gegeven. Die avond geeft ze aan dat het slotje brandt. Ze wil niets anders dan het slotje te gebruiken. Ze woont niet alleen en een chastity houd je moeilijk verborgen. Voor nu dus geen gelegenheid.
De maandag ben ik allesbehalve druk met werk. Saillant detail. In de ochtend heb ik coaching van mijn werk en ergens komt het gesprek op grenzen aangeven. Als Dominae heb ik hier constant mee te maken. Ik denk dat het lastigste voor een nieuwe sub is om grenzen te ervaren en aan te geven. In ieder geval heb ik gemerkt dat de wil om te pleasen vaak groter is dan de mogelijkheid om aan te geven of iets nog fijn is. Wederom een verantwoordelijkheid van een Domme. Anyways, het gesprek met de coach loopt zo dat ik (na nog even te hebben dubbelgecheckt dat ze niets aan mijn werkgever mag vertellen) aan haar vertel over Dominae. Het past in het gesprek en helpt de puzzel weer een stuk verder (voor diegene die lezen, twee weken geleden wilde ik Dominae unleashen tijdens werk op een groep kleuter MT-ers…. dat is voor mij nieuw en vind ik erg interessant om te onderzoeken). Ze is echt een topdame en aan het einde van ons gesprek zegt ze tussen neus en lip dat ze het zo waardeerde dat ik er open over ben naar haar an haar dat vertrouwen geef. En dat zij wel eens een swingers feestje heeft bezocht maar dat, weer vanwege die beeldvorming, zij dit ook niet deelt in haar omgeving.
Wat mooi is dat toch, als je open bent creeer je vertrouwen en daardoor durven andere mensen ook mooi te zijn. Dus voor de haters van mijn openheid en kwetsbaarheid, ik vind dat het me een mooier mens maakt en een warme Dominae… wat niets afdoet aan mijn strengheid. ZO!
Ik had nog iets ruimte gehouden deze week en nu de date met Nico niet doorgaat ben ik makkelijk afgeleid. Een post op Twitter leidt tot een leuk gesprek en ik die ook kwijlend naar Louboutins en goede nylons kijkt. Gelukkig krijg ik telefoon en knal ik in de middag nog wat nuttige dingen eruit. Mijn to do lijstje wordt korter voor de vakantie, fijn.
In de avond spreek ik Liselette weer. Ik heb ervoor gezorgd dat ze de dag keihard begon en na een drukke werkdag pak ik de tease weer op. Liselette had een zeer drukke dag en heeft morgen een teamdag. Dat weet ik omdat ze anders een stringetje had moeten dragen. Ze vertelt me terloops dat ze in ieder geval morgen niet eerst naar kantoor moet maar om 9:30 bij het teamuitje moet zijn. En laat dat nu net op de weg naar mijn afspraak zijn.
Tijd om het slotje te gebruiken. Liselette schrikt en is weer keihard. Op het eerste moment wat mogelijk is doet ze het kooitje om. Ik krijg een foto! WHAAT? Ik zie overal haar. Gelukkig is het slotje nog niet dicht anders had ik morgen een pincet meegenomen om de haren stuk voor stuk te verwijderen. Oh, dat had ik echt heerlijk gevonden, maar goed.
Ze doucht, scheert en sluit netjes het slotje. Wow, wat een rush. Liselette vergeet bijna te ademen. Dit is de eerste keer dat ze extern gelocked is en echt geen enkele mogelijkheid heeft om weer los te komen. Simpelweg, ik heb de sleutels… en ik heb deze mooi aan een kettinkje om mijn nek gehangen.
Het lijkt wel of de hersencellen van Liselette niet meer werken nu ze gelocked is. Ze maakt de ene na de andere fout (naam verkeerd uitspreken). Ze maakt een zeer zeer ongepaste onrespectvolle grap en ik kook. Waarom zou ik morgen komen als ze zo doet? Ze smeekt en ik weet nog niet of ik kom. In ieder geval gaat ze een unlock fee pinnen en jeuken mijn handen al voor de faceslaps die ze morgen gaat krijgen. Nu maar hopen dat er geen file komt, of mijn kind issues krijgt of het sleuteltje toch niet blijkt te passen of nog 1 van de andere dingen waardoor Liselette vast een zeer ongemakkelijke nacht tegemoet ga.
En ik? Ik ga heerlijk slapen deze nacht, denk dat ik extra ontspannen met een glimlach in slaap val. Mijn bloed stroomt door mijn aderen en Dominae kan morgen toch nog even spelen.